Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Gliwicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2022 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Hajduk

po rozpoznaniu w dniu 11stycznia 2022 roku w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko Miastu Z. - Prezydentowi Miasta Z.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego Miasta Z. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w W. kwotę 243.336,60zł (dwieście czterdzieści trzy tysiące trzysta trzydzieści sześć złotych, 60/100) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 27.09.2019r,

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 170,85 zł (sto siedemdziesiąt złotych 85/100)

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddala

4.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 17.337zł tytułem kosztów postepowania

SSO Wojciech Hajduk

IC 742/20 UZASADNIENIE

Powód (...) sp. z o.o. w W. domagał się od pozwanej Gminy Z. zapłaty:

a/ kwoty 371.918,73 zł wraz z odsetkami:

-od kwoty 347.622,60 zł z odsetkami za opóźnienie zapłaty w transakcjach handlowych, liczonymi od dnia 03.11.2018r.;

- od kwoty 24.296,13 zł - odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 15.09.2020

b/ kwoty 170,85zł tytułem rekompensaty równowartej kwocie 40 euro, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych.

Uzasadnił, że w 2018r. uczestniczył jako wykonawca w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego przez pozwaną, jako zamawiającą, którego przedmiotem był zakup i dostawa (wraz z montażem) mebli oraz wyposażenia do pracowni eksperymentu dla 20 szkół podstawowych w ramach projektu „(...)" (numer postępowania: (...)). Zamówienie miało zostać wykonane zgodnie ze Specyfikacją Istotnych Warunków Zamówienia.

W dniu 11.07.2020 r. oferta Powoda została wybrana przez Zamawiającego jako najkorzystniejsza. Następnie w dniu 21.08.2018r. strony zawarły umowę. nr (...).

Zgodnie z § 3 ust. 1 umowy realizacja dostaw stanowiących przedmiot zamówienia miała zostać zakończona w terminie do 40 dni kalendarzowych od daty podpisania umowy. Ostatni dzień tego terminu przypadał na dzień 01.10.2018r. Zgodnie z § 5 ust. 1 umowy za wykonanie zamówienia powód miał otrzymać wynagrodzenie w kwocie 347.622,60 zł brutto. Miało być ono wypłacone do 14 dni od złożenia faktury VAT, po dokonaniu odbioru przedmiotu zamówienia (§ 5 ust. 3 i 4 umowy).

Do oceny zakresu zobowiązań stron znajdowały zastosowania postanowienia SIWZ (§ 1 ust. 2 i 3 umowy). Zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych SIWZ zawierać ma wyczerpujący i jednoznaczny opis przedmiotu zamówienia, określający całokształt wymagań stawianych wykonawcom w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego (art. 29 ust. 1 w zw. z art. 36 ust. 1 pkt 3 ustawy p.z.p.).

Opis przedmiotu zamówienia zawarty był w części IV, punkt 3 SIWZ (Opis przedmiotu zamówienia - zapisy szczegółowe). Dla części I zamówienia (dostawa mebli i wyposażenia) wśród tych wymagań, w podpunkcie 3.4 zawarty został następujący wymóg:

3.4. Przedmiotem zamówienia jest zakup i dostawa poniższego wyposażenia charakteryzujqcego się następujgcymi parametrami:

O parametrach przynajmniej równoważnych lub wyższych od opisanych poniżej:

CZĘŚĆ I- Zakup i dostawa (wraz z montażem) mebli

1.  Przedmiotem zamówienia jest zakup i dostawa wraz z montażem fabrycznie nowych mebli.

2.  Produkty muszq posiadać certyfikat dopuszczajqcy do użytkowania w jednostkach oświatowych oraz atest higieniczny, dostarczony wraz z produktem do jednostki oświatowej.

3.  Meble, krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych muszq być zaprojektowane zgodnie z zasadami ergonomii.

4. K rzesło wykonane zgodnie z normq (...) (...) (...)

W tym podpunkcie SIWZ zawarte były jedyne wymagania odnoszące się do zagadnienia dokumentów wymaganych dla realizowanych dostaw

Cały zakres zamówienia zrealizowano do dnia 24.09.2018 r. Dostawy mebli i wyposażenia zakończyły się w dniu 21.09.2018 r.( a w dniu 24.09.2018 r. zostały Zamawiającemu przedstawione dokumenty wymagane zgodnie z SIWZ (część IV, punkt 3.4 ppkt 2)

Pomimo tego pozwana od dnia 25.09.2020 r. zaczęła formułować dodatkowe, nie określone w SIWZ żądania dotyczące przedstawienia dokumentów dotyczących dostarczonych mebli. Były to przede wszystkim żądanie przedstawienia certyfikatów zgodności mebli, wystawionych przez podmioty posiadające akredytację Polskiego Centrum Akredytacji.

Pomimo zgodności dostaw z umową, a także pomimo faktycznego odbioru i rozpoczęcia użytkowania mebli pozwana w dalszym ciągu odmawiała zatwierdzenia protokołu odbioru oraz zapłaty wynagrodzenia. uzasadniała to rzekomą niezgodnością dokumentów przedstawionych przez Powoda z SIWZ (części IV, punkt 3). Formułowane przez pozwaną, jako zamawiającą, zarzuty odnosiły się do kryteriów pozakontraktowych, wykraczających poza to, co zostało postawione jako wymóg w zapisach SIWZ.

Pismem z dnia 18.10.2018r przedstawiono pozwanemu dodatkowe dokumenty, w tym certyfikaty (...) numer (...), (...). Dokumenty te stanowiły dodatkowe, nie przewidziane umową i SIWZ, potwierdzenie iż zrealizowane dostawy są zgodne z umową. Powód zaznaczał jednocześnie, że koszt przeprowadzenia tej certyfikacji, wynoszący 10.000 zł, jest dodatkowym kosztem, który został przewidziany wyłącznie ze względu na formułowane przez Pozwanego żądania, które nie miały podstawy w treści umowy i SIWZ. Z tego powodu przedstawiono jednocześnie żądanie zapłaty tego kosztu. Pozwana dalej kwestionowała dokumenty Powoda. Odmawiała też dalej bezpodstawnie potwierdzenia odbioru i zapłaty wynagrodzenia.

Powód w piśmie z dnia 28.12.2018 r. zaproponował przeprowadzenie dodatkowego, niewymaganego badania mebli przez niezależnego od stron biegłego, nadto że koszty takiego badania powinna ponieść Pozwana, jeśli potwierdzi, że dostawy zrealizowane we wrześniu 2018 r. były prawidłowe. Pozwana przystała na taką propozycję. Strony następnie uzgadniały szczegółowy zakres takiego badania i osobę, której miało być ono powierzone. Ostateczne uzgodnienie tego, jaki ma być zakres tego dodatkowego badania i jaki podmiot je wykona nastąpiło w maju 2019r. W międzyczasie Pozwana przedstawiała żądania, aby badanie objęło wykonanie certyfikatów zgodności przez jednostkę posiadającą akredytację Polskiego Centrum Akredytacji - nadal upierając się przy wykraczających poza zakres SIWZ żądaniach dot. dokumentacji dostaw.

Po akceptacji przez pozwaną podmiotu prowadzącego dodatkowe badania ((...) z siedzibą w G.) badania te zostały przeprowadzone i ukończone 12.09.2019r. Wydane przez (...) certyfikaty zgodności potwierdziły, że meble dostarczone przez Powoda we wrześniu 2018 r. spełniały wszystkie wymagania i nadawały się od początku do odbioru i eksploatacji.

Pomimo otrzymania dodatkowych, nie wymaganych w SIWZ dokumentów, Pozwana nadal odmawiała potwierdzenia odbioru przedmiotu umowy i zapłaty wynagrodzenia. Powoływała się na różnego rodzaju rzekome przeszkody, o znaczeniu formalnym, nie mające istotnego znaczenia dla umowy (będącego wciąż w użytkowaniu placówek Pozwanego). Pozwana odmówiła wprowadzenia przez Powoda jakichkolwiek zastrzeżeń czy oświadczeń własnych w treści protokołu odbioru, i to w sytuacji, w której Powód miał być jednym z wystawców tego dokumentu (!). Działanie takie było sprzeczne z powszechną i prawidłową praktyką rynkową, zgodnie z którą w protokole odbioru strony są uprawnione wskazać swoje zastrzeżenia czy oświadczenia. Było to kolejnym nadużyciem silniejszej pozycji pozwanej. Stanowiło działanie naruszające zasadę lojalności kontraktowej i uczciwości w obrocie (art. 354 § 2 k.c.), a w konsekwencji nadużycie prawa podmiotowego. W związku z tym nie zasługuje ono na ochronę prawa cywilnego. Pozwana odsyłała powodowi projekty protokołu z naniesionymi takimi zastrzeżeniami (pismem komputerowym czy odręcznie), bezpodstawnie odsyłała także faktury VAT. Odmawiała także wielokrotnie organizacji spotkania przedstawicieli stron w celu wyjaśnienia tej kwestii i uzgodnienia treści protokołu odbioru. Pozwana przyjęła i podpisała protokół odbioru dopiero, gdy przymuszony działaniem pozwanej, powód podpisał protokół w treści w całości narzuconej przez pozwaną. Powód przesłał go pozwanej wraz z pismem z dnia 22.04.2020 r. - w tym piśmie przedstawiając swoje zastrzeżenia dotyczące treści protokołu. Ostatecznie pozwana przyjęła fakturę VAT Powoda numer FS (...) z dnia 21.05.2020 r. z korektą faktury VAT (...) z dnia 07.07.2020 r. Opiewały one na wynikającą z umowy kwotę 347.622,60 zł brutto. Dokumenty te zostały przesłane ozwanej za pismem z dnia 07.07.2020r. Treść tej faktury w zakresie daty realizacji dostawy została narzucona pozwaną. Pozwana w piśmie z dnia 13.07.2020 r. uznała swoje zobowiązanie do zapłaty Powodowi umówionego wynagrodzenia. Przy okazji w piśmie z dnia 13.07.2020 r. pozwana dokonała bezpodstawnego naliczenia kar umownych za rzekome opóźnienie w wykonaniu zobowiązania i złożyła tam również nieskuteczne oświadczenie o potrąceniu tych kar z wierzytelnością powoda. Zgodnie z ustawą prawo zamówień publicznych podstawowym obowiązkiem zamawiającego jest dokonanie dokładnego, jednoznacznego i wyczerpującego opisu przedmiotu zamówienia(art. 29 ust1 pzp). Koreluje to z nałożoną na podmioty zamawiające profesjonalną starannością przy organizowaniu i przeprowadzeniu postępowań, jak i z obowiązkiem przeprowadzenia postępowań z zachowaniem zasady uczciwej konkurencji i przejrzystości (art. 7 ust. 1 ustawy pzp). Oznaczają to, że dokumenty przetargowe, w szczególności ogłoszenie i SIWZ mają obejmować całość wymagań stawianych wykonawcom, aby po złożeniu oferty i zawarciu umowy nie byli oni obciążani dodatkowymi wymaganiami, których nie wyartykułowano na etapie tworzenia SIWZ. Spór wynika z wykładni części IV, punkt 3.4 ppkt 2 SIWZ:

„(...) 2. Produkty muszq posiadać certyfikat dopuszczający do użytkowania w jednostkach oświatowych oraz atest higieniczny, dostarczony wraz z produktem do jednostki oświatowej..

3.  Meble, krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych muszq być zaprojektowane zgodnie z zasadami ergonomii.

4.  krzesło wykonane zgodnie z normq (...) (...) (...)

Dokument oczekiwany przez Pozwaną w SIWZ (pkt 2) był określony jako „certyfikat dopuszczajqcy do użytkowania w jednostkach oświatowych". Tak określony dokument pozbawiony jest definicji legalnej. Zapisy SIWZ także jej nie wprowadziły i nie sprecyzowały jakie wymogi potwierdzać ma taki certyfikat, ani też tego, jaki podmiot może go wystawić. Nie wskazano także, że taki certyfikat ma mieć charakter certyfikatu w rozumieniu art. 30b ust. 1 ustawy pzp. nie było wymogu, że może być on wystawiony wyłącznie przez jednostkę oceniającą zgodność, posiadającą akredytację Polskiego Centrum Akredytacji, czyli jednostkę określoną w art. 30b ust. 2-3 ustawy pzp. Nie było w SIWZ nawet wymogu, aby certyfikat pochodził od podmiotu zewnętrznego.

Czytając literalnie zapis SIWZ dotyczący certyfikatu należy uznać, że taki dokument mógł zostać wystawiony nawet przez samego wykonawcę czy producenta mebli.

Złożone przez Powoda w dniu 24.09.2018 r. atesty wskazywały w sposób jednoznaczny, że dostarczone meble mogą być użytkowane rn.in. w placówkach oświatowo-wychowawczych. W świetle zapisów SIWZ stanowiły więc one dokumenty odpowiadające wymaganym przez Pozwanego „certyfikatom dopuszczającym do użytkowania w jednostkach oświatowych".

Działania pozwanej wykraczały poza zakres zobowiązań umownych stron. Dlatego należy uznać, że umowa została w pełni i należycie wykonana 24.09.2018. Opisane powyżej działania pozwanego stanowiły zwłokę w wykonaniu obowiązku potwierdzenia odbioru (odbiór faktyczny i użytkowanie mebli nastąpiło od września 2018 r.) i zapłacie kwoty 347.622,60 zł. Stan ten trwa co najmniej od dnia 03.11.2018 r tj. rozpoczął się po bezskutecznym upływie terminu zapłaty faktury VAT numer (...) z dnia 18.10.2018 r„ która Pozwanemu została doręczona wraz z pismem Powoda z dnia 18.10.2018 r. (doręczenie 19.10.2018r.)

Nawet gdyby przyjąć, że istniał wymóg złożenia „ certyfikatu dopuszczającego do użytkowania w jednostkach oświatowych" wystawionego przez podmiot posiadający akredytację (...), zgodnie z art. 30b ust. 2-3 ustawy pzp, to i tak do 24.09.2020 przedstawiono pozwanej komplet dokumentów zgodnie z treścią swojego zobowiązania. Zamawiający jest zgodnie z art. 30b ust. 4 ustawy pzp zobowiązany do akceptowania odpowiednich środków dowodowych, innych niż certyfikaty. Przepis ten wskazuje otwarty katalog tych środków dowodowych, wskazując jedynie, że w szczególności mogą oznaczać one dokumentację techniczną producenta.

Powód jest producentem mebli, nastawionym na kontraktowanie na rynku zamówień publicznych. Oznacza to, że do każdego zamówienia, stosownie do potrzeb klienta określonych w SIWZ przygotowuje nowe modele mebli, dostosowane np. do wymagań materiałowych, wymiarowych czy innych sformułowanych przez zamawiających. Oznacza to, że nie dysponował na dzień zawarcia umowy certyfikatami zgodności dla stołu i krzesła, wystawionymi przez podmiot posiadający akredytację (...). Umowę zawarto 21.08.2018, a wykonanie zamówienia miało nastąpić w terminie 40 dni. W tak krótkim czasie nie było możliwości przeprowadzenia badań i uzyskania certyfikatów organizacji posiadającej akredytację (...). Oznacza to, że nie ze swojej winy naruszył terminy. Działanie Pozwanego powodujące wydłużenie badania dostarczonych mebli do blisko dwóch lat (od września 2018 r. do kwietnia 2020 r.) stanowi także naruszenie art. 9 ust. 1 ustawy o zapobieganiu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych (dalej: ustawa o zapobieganiu. Skoro po stronie powoda nie było opóźnienia, nie było podstaw do naliczania kar umownych. Ponadto kara miała dotyczyć sytuacji w której Powód nie dotrzymałby terminu określonego w § 3 ust. 1 umowy. A zgodnie z tym ostatnim zapisem w terminie 40 dni kalendarzowych od daty podpisania umowy należało zrealizować dostawę wyposażenia będącego przedmiotem umowy. Dostawa tego wyposażenia została niewątpliwie zrealizowana do dnia 20.09.2018r. (§8ust2litb umowy).

Zgodnie z art. 483 § 1 k.c. kara umowna musi być w umowie określona - brak określenia w umowie końcowego terminu naliczania kar ani jej kwoty maksymalnej, prowadzi do obciążenia dłużnika zobowiązaniem nieograniczonym w czasie, a tym samym - nie ograniczonym co do wartości. Oznacza to, że takie ukształtowanie klauzuli kary umownej narusza wymagania art. 483 § 1 k.c. Z ostrożności procesowej wniósł o miarkowanie na zasadzie aer 484§2kc i ustalenie wynagrodzenia na poziomie co najmniej 326.070zł, co jest uzasadnione całkowicie arbitralnym ustaleniem warunków umowy w zakresie kar, naruszającym równość stron. Kara została rażąco wygórowana (360.832,26zł), ustalono ją w wysokości przewyższającej o 13.209,66zł wartość umowy brutto, prowadzi do nieuzasadnionego wzbogacenia pozwanej, stawia powoda w gorszej sytuacji niż gdyby w ogóle nie wykonał zobowiązania (zapłaciłby wtedy ponad 10 krotnie niższą karę).

Pozwana swoją postawą, rażącą zwłoką, brakiem współpracy i uzależnieniem odbioru od nieprzewidzianych umową wymagań, spowodowała szkodę w wysokości 24.269,13zł. Składają się na nią:

-10.000zł, tytułem kosztu certyfikacji w laboratorium (...) sp. z o.o.

-5.304,83zł, tytułem kosztu transportu mebli z miejsca dostawy do (...) w P. i z powrotem łącznie (paliwo do samochodu ciężarowego 17.09.2019, 19.09.2019, 21.01.2020 1.639,83zł, opłata za przejazd autostradą na trasie (...)- (...).09.2019 i 9.10.2019 łącznie 199,60zł, koszt eksploatacji samochodu ciężarowego na trasie W.-P.-W. i W.-Z.-W. 2.010,94zł, zewnętrzna usługa transportowa –przewóz mebli z Z. do (...). w (...).05.2020r na kwotę 492zł, wynagrodzenie pracownika powoda zaangażowanego w dodatkowe przewozy mebli 17.09.2019, 19.09.2019, 21.01.2020 w kwocie 962,46zł)

- 5.547,30zł tytułem kosztów badań w (...) w P.,

- 3.444,00zł tytułem kosztów certyfikacji w (...)

Umowa stanowiła transakcję handlową w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w' transakcjach handlowych.

Odsetki za opóźnienie w trakcjach handlowych należą się co najmniej od dnia 03.11.2018r. (14 dni od doręczenia faktury -19.10.2018r)

Odsetki ustawowe za opóźnienie od odszkodowania należą się od 15.09.2020r, pozwana była wezwana do zapłaty 8.09.2020r.

Dodatkowo zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w' transakcjach handlowych powodowi od dnia nabycia prawa do odsetek (pkt III uzasadnienia) przysługuje od Pozwanego rekompensata za koszty odzyskiwania należności w wysokości równowartości 40 euro tj 170,85zł (wg kursu z 28.09.2018r

Nakazem zapłaty w postepowaniu upominawczym z dnia 17.11.2020r. sygn INc 209/20 uwzględniono żądanie pozwu

Pozwane Miasto Z. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa. Przyznało, że 21.08.2018r. strony zawarły umowę. Dostawa mebli do 20 szkół miała nastąpić do 1.10.2018r., nastąpiła w okresie 15-20.09.2018r., bez udziału przedstawiciela Urzędu Miejskiego. Dostarczenie mebli miało być poprzedzone poinformowaniem zamawiającego z 3 dniowym wyprzedzeniem. Szkoły nie były stroną umowy więc nie mogły podpisać protokołów odbioru jakościowego mebli. )

Protokołów odbioru nie podpisano ze względu na brak wymaganych certyfikatów potwierdzających jakość i bezpieczeństwo mebli szkolnych (§2umowy).

Pismem z 2.11.20218r. pozwany poinformował, że wstrzymał zapłatę do uzyskania raportu z oceny certyfikatów, a pismem z 16.11.2018r. przesłał raporty i wezwał do wyjaśnień. Przedstawione dokumenty (24.09.2018r. atesty) nie spełniały ustawowych wymagań. Strony podjęły negocjacje co do uzyskania żądanych przez pozwaną certyfikatów. W efekcie wszystkie wymagane w SIWZ certyfikaty zostały przedłożone 13.09.2019r. W związku z opóźnieniem pozwana naliczyła karę umowną w wysokości 360.832,26zł zgodnie z art. 8 umowy (za 346 dni opóźnienia tj. na dzień 22.04.2020), którą potrąciła z należnością powoda oświadczeniem z dnia 7.10.2020r. (k-440). Roszczenie z tytułu naprawienia szkody jest bezzasadne, dodatkowe koszty poniesione przez powoda zostały spowodowane koniecznością dostarczenia dokumentów wymaganych przez umowę. Również żądanie miarkowania kary jest nieuzasadnione, bowiem nie zachodzą ustawowe przesłanki do obniżenia jej wysokości. Pozwana poniosła szkodę w wysokości 347.622,60zł, bowiem zamówienie miało być w całości zrealizowane ze środków unijnych, a niemożność rozliczenia projektu na skutek opóźnienia spowodowało konieczność rezygnacji z dofinansowania z tych środków.

W dniu 3.01.2019r. pozwana wyraziła zgodę na powołanie biegłego. Atesty dostarczono 24.09.2018r. zaś certyfikaty 12.09.2019r. (346dni po terminie).

SĄD USTALIŁ

Powód (...) sp. z o.o. w W. przystąpił do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego ogłoszonego przez pozwane Miasto Z., którego przedmiotem był zakup i dostawa mebli i wyposażenia pracowni eksperymentu dla 20 szkół podstawowych w ramach projektu „(...)”.

W dniu 11.07.2020 r. pozwany wybrał ofertę powoda, a w dniu 21.08.2018r. strony zawarły umowę nr (...). Umowa przewidywała min. zakup oraz dostawę mebli i wyposażenia tj. biurek i foteli nauczycielskich, stolików i krzeseł uczniowskich, pojemników na selektywną zbiórkę odpadów, zlewozmywaków z szafkami, regałów bibliotecznych z szufladami i półkami, regałów z witrynami przeszklonymi, w terminie do 40 dni kalendarzowych od daty jej podpisania, termin upływał 01.10.2018r. (§ 3 ust. 1 umowy k- 42v. oraz Część I SIWZ k-26 ). Wynagrodzenie wynosiło 347.622,60 zł brutto (§ 5 ust. 1 umowy k-42v.), miało być ono wypłacone do 14 dni od złożenia faktury VAT, po dokonaniu odbioru przedmiotu zamówienia (§ 5 ust. 3 i 4 umowy k-42v). Zakres zobowiązań został określony w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia [k-20-26].

W części IV pkt3.4 SIWZ określono, że „przedmiotem zamówienia jest zakup i dostawa wyposażenia charakteryzującego się następującymi parametrami:

o parametrach przynajmniej równoważnych lub wyższych od opisanych poniżej:

CZĘŚĆ I- Zakup i dostawa (wraz z montażem) mebli

4.  Przedmiotem zamówienia jest zakup i dostawa wraz z montażem fabrycznie nowych mebli.

5.  Produkty muszą posiadać certyfikat dopuszczajqcy do użytkowania w jednostkach oświatowych oraz atest higieniczny, dostarczony wraz z produktem do jednostki oświatowej.

6.  Meble, krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych muszq być zaprojektowane zgodnie z zasadami ergonomii.

7.  K rzesło wykonane zgodnie z normq (...) (...) (...)

( SIWZ k-25-26)

Meble i wyposażenie dostarczono do szkół w dniach do 21.09.2018r. [okoliczność niesporna, protokoły odbioru k-51-76].

Pismem z 18.09.2018r. pozwany wezwał powoda do przedstawienia certyfikatów dopuszczających do użytkowania w jednostkach oświatowych oraz atestów higienicznych dostarczonych produktów, nadto wskazał, że blaty stolików nie spełniają wymagań zamówienia, gdyż nie są pokryte folią lecz laminatem [pismo pozwanej k-253].

W dniu 24.09.2018 powód przedstawił fakturę oraz „atesty higieniczne” dotyczące dostarczonych mebli wystawione przez (...) [pismo z 24.09.2018 k-77, atesty higieniczne nr102// (...), (...), (...),(...), (...); (...); (...); (...) k-77v do 80]. Pozwany zakwestionował przedstawione atesty, jako niespełniające warunków umowy [pismo pozwanej z 25.09.2018 k-254]. W odpowiedzi z dnia 2.10.2018r. powód wskazał, że atesty zaświadczają, że meble są przeznaczone do użytku w placówkach oświatowo-wychowawczych oraz przedłożył „sprawozdania z badań wytrzymałościowych w zakresie bezpieczeństwa użytkowania” wystawione przez (...) w W. Przedłożył również certyfikat systemu zarządzania wystawiony przez (...) sp. z o.o. sp.k. we W., o wdrożonym u siebie systemie zarządzania zgodnym z wymaganiami(...) [pismo powoda z .2.10. (...) k-83, sprawozdania nr (...); (...); (...); (...); (...); (...); (...) k-83v. do86v., certyfikat systemu zarządzania k-96v.]. Pismem z tego samego dnia 2.10.2018r. pozwany zwrócił fakturę z uwagi na niedostarczenie wymaganych umową dokumentów [pismo pozwanej k-255], a kolejnym pismem z 10.10.2018r. wezwał do przedłożenia: certyfikatów, dopuszczających stoliki i krzesła do użytkowania w jednostkach oświatowych, odpowiadających Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z 31.12.2002 w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach, a także 24 miesięcznej gwarancji oraz dokumentu dacie produkcji mebli, dokumentu potwierdzającego, że krzesła zostały wykonane zgodnie z normą (...) (...) (...) [pismo pozwanej k-258]. W odpowiedzi z 18.10.2018r.powód przedłożył: certyfikat systemu zarządzania (...) na okres 20.07.2017-14.09.2018r., certyfikaty (...) Nr (...), Nr (...), karty gwarancyjne, oświadczenie o dacie produkcji mebli, sprawozdanie (...): (...) dot. badań wytrzymałościowych [pismo powoda z 18.10.2018 k-95, certyfikaty k-95v.-98, umowy i karty gwarancyjne k-98v-119, oświadczenie k-199v, sprawozdanie (...). GS k-120]. Pismem z 6.12.2018r. pozwany wskazał, że dostarczony „ certyfikat systemu zarządzania na okres 20.07.2017-14.09.2018r” dotyczy zarządzania w firmie, a nie dostarczonych produktów, certyfikat nr(...) na produkt T. (...) wystawiony dnia 18.10.2018r. przez (...) w (...) nie pasuje do żadnego z dostarczonych produktów (żaden mebel nie posiada znaku TR-323), certyfikat nr (...) na krzesła szkolne (...) rozmiar (...)wystawiony 18.10.2018 przez (...) w (...) nie pasuje do krzeseł, gdyż żadne z nich nie posiada znaku (...) [pismo pozwanej k-274-275]. Wobec rozbieżnych stanowisk strony podjęły rozmowy i w efekcie zaakceptowano przeprowadzenie badania przez biegłego, który miał ustalić czy dostarczone meble odpowiadają wymogom określonym w umowie. Uszczegółowienie zakresu badania oraz osoby biegłego nastąpiło w maju 2019r., przy czym pozwany domagał się również wykonania certyfikatów zgodności przez jednostkę posiadającą akredytację Polskiego Centrum Akredytacji. Ostatecznie ustalono, że badania zostaną przeprowadzone przez (...) z siedzibą w G. oraz (...) w P. [okoliczności niesporne]. Badania ukończono 12.09.2019r., potwierdziły, że wszystkie dostarczone meble spełniały wymagania umowne i nadawały się do odbioru i eksploatacji [okoliczności niesporne oświadczenie stron na rozprawie w dniu 24.11.2021 k-575, pismo pozwanej z 20.09.2019 k-287]. Strony dalej wymieniały się korespondencją przedstawiając swoje stanowiska co do treści protokołów zdawczo-odbiorczych, wpisania w nich ewentualnych zastrzeżeń czy oświadczeń, przesyłając i odsyłając wzajemnie projekty protokołów odbioru [pisma pozwanej z 17.10.2019 k-288-292, z 20.11.2019 k-293, z 21.01.2020 k-295-299, z 24.01.2020 k-300, 26.02.2020 k-301, 30.03.2020 k-302, 220.04.2020k-303]. Ostatecznie pozwany przyjął podpisane jednostronnie przez powoda protokoły odbioru przesłane pismem 24.02.2020r i 16.04.2020r, oraz następnie przyjęła fakturę VAT nr (...) z dnia 21.05.2020 r. z korektą faktury VAT (...) z dnia 07.07.2020r. [okoliczności niesporne, pisma powoda z 24.02.2020 z protokołami odbioru k-209-223 oraz z 16.04.2020 ze zbiorczym protokołem odbioru k-299-231,]. Pismem z dnia 14.09.2020r. pozwany przesłał notę księgową z naliczoną karą umowną w kwocie 360.832,26zł, a pismem z dnia 7.10.2020r. przesłał oświadczenie o potrąceniu wierzytelności z tytułu kary umownej z wierzytelnością powoda w kwocie 347.622,40zł i wezwała do zapłaty różnicy 13.209,66zł [pisma pozwanej z 14.09.2020 z notą księgową k-438-439, oświadczenie o potrąceniu k-440].

Prowadzony przez Miasto Z. Projekt (...), obejmujący min. wyposażenie „pracowni eksperymentu” w szkołach (...), jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014r.-2020r., na podstawie umowy nr (...) (...) zawartej pomiędzy Województwem (...) i Miastem Z.. Zakłada 10% udział beneficjenta (Miasta Z.) w wydatkach projektu. Wniosek Miasta o płatność z Regionalnego Programu Operacyjnego Nr (...) (...) (dot. wyposażenia „pracowni eksperymentu” w szkołach (...)) został przesłany Urzędowi Marszałkowskiemu w (...).01.2019r. z informacją o stanie realizacji umowy z powodem. W kolejnym wniosku o płatność nr (...)z 12.04.2019r Miasto Z. wskazało, że wobec braku polubownego rozstrzygnięcia kwestii odbioru i zapłaty za meble do pracowni eksperymentu, nie będzie występowało o środki w celu zapłaty za dostawę mebli. W odpowiedzi Urząd Marszałkowski w K. poinformował Miasto Z., że w świetle rezygnacji z wnioskowania o środki ( w treści ww. wniosku Miasta Z. z 12.04.2019), oraz z uwagi, że zajęcia skierowane do uczniów w projekcie będą prowadzone do czerwca 2019r., ponoszenie wydatków na zakup mebli do „pracowni eksperymentu” (...) szkół ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego jest bezzasadne. Końcową datą kwalifikowalności wydatków ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014r.-2020r., jest 23.12.2023r. (umowa o dofinansowanie projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014r.-2020r. k-441-444 oraz 536-544, aneksy k-545-547; Pismo Urzędu Marszałkowskiego k- 445-446, informacja Urzędu Marszałkowskiego k-532-533, Regulamin Konkursu nr (...) (...) umowa Partnerstwa 2014-2020 –wytyczne w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego funduszu Rozwoju Regionalnego, Funduszu Społeczności oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020 k-492-493 ).

Powód poniósł następujące koszty związane z przeprowadzeniem certyfikacji:

-w (...) w kwocie 10.000zł [faktura k-322, przelew k-333]

-w (...) w P. w kwocie 5.547,30zł [faktury i przelewy k-345- 349]

-w (...) sp z o.o. w kwocie 3.444zł [faktura k-351, przelew k-352v]

-koszty paliwa zużytego przez samochód ciężarowy przewożący meble do (...) w P. i z powrotem w dniach 17.09.2019, 19.09.2019, 21.01.2020 w kwocie 1.639,83zł [k-336, 337,340, 341, rozliczenie k-321],

-opłaty za autostradę na trasie W. P. w dniach 17.09.2019 i 9.10.2019 w kwocie 199,60zł [332-333]

-koszty eksploatacji samochodu ciężarowego na trasie W. –P.-W. i W.-Z.-W. w kwocie [rozliczenie k-321]

-koszt zewnętrznej usługi transportowej w dniu 23.05.2020r. na trasie Z.-P. ((...)) w kwocie 492zł [faktura k-324]

SĄD ZWAŻYŁ

Strony łączyła umowa z 21.08.2018r r (...). w przedmiocie zakupu, dostawy mebli i wyposażenia pracowni eksperymentu. Została zawarta po przeprowadzenia przetargu publicznego nieograniczonego.

Poza sporem pozostaje, że w wyznaczonym w umowie terminie meble i wyposażenie zostały dostarczone pozwanemu. Termin dostawy upływał 1.10.2018, meble dostarczono 24.09.2018r. Bezspornym jest również, że ostatecznie meble i wyposażenie pracowni okazały się zgodne z wymaganiami określonymi w SIWZ, przy czym wg pozwanego zostało to w całości wykazane dopiero w dniu 12.09.2019r., gdy powód uzyskał certyfikaty (...) w G. oraz (...) w P.. Spornym pomiędzy stronami pozostaje, czy wymagania stawiane w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia obejmujące dokumentację tj. certyfikaty dotyczące parametrów mebli i wyposażenia (cz. IV pkt 3.4, ppkt 3,4 SIWZ ) zostały zrealizowane w terminie. Koniecznym jest więc odniesienie się do umowy, która w §1 pkt 3b w tym zakresie odsyła do SIWZ. W części IV pkt 3.4 SIWZ (k-26) określono, że „przedmiotem zamówienia jest zakup i dostawa wyposażenia charakteryzującego się następującymi parametrami:

„o parametrach przynajmniej równoważnych lub wyższych od opisanych poniżej:

CZĘŚĆ I- Zakup i dostawa (wraz z montażem) mebli

1. Przedmiotem zamówienia jest zakup i dostawa wraz z montażem fabrycznie nowych mebli.

2. Produkty muszą posiadać certyfikat dopuszczajqcy do użytkowania w jednostkach oświatowych oraz atest higieniczny, dostarczony wraz z produktem do jednostki oświatowej.

3. Meble, krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych muszq być zaprojektowane zgodnie z zasadami ergonomii.

4. K rzesło wykonane zgodnie z normq (...) (...) (...)”

Pojęcie certyfikatu jest pojęciem posiadającym definicję legalną skonkretyzowanym w ustawie o systemie oceny zgodności z dnia 30 sierpnia 2002 r. (Dz. U. Nr 166, poz. 1360 t.j. z dnia 13 lipca 2010 r. Dz. U. Nr 138,poz. 935 ze zm.), gdzie w art. 5 pkt 9 zdefiniowano to pojęcie jako dokument wydany przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą, potwierdzający, że wyrób i proces jego wytwarzania są zgodne z zasadniczymi wymaganiami. Równie ustawa o normalizacji z dnia 12 września 2002 r. (Dz. U. Nr 169, poz. 1386 ze zm.) w art. 7 ust. 1 wskazuje, że wyroby spełniające wymagania Polskich Norm oznaczane są na zasadzie dobrowolności znakiem zgodności z Polską Normą pod warunkiem uzyskania certyfikatu zgodności upoważniającego do takiego oznaczenia. Zgodnie z art. 4 pkt 4 ww. ustawy przez certyfikat należy rozumieć dokument wydany przez jednostkę notyfikowaną, potwierdzający, że wyrób, projekt wyrobu lub proces jego wytwarzania są zgodne z wymaganiami. Tym samym bezzasadne jest stanowisko powoda, będącego profesjonalnym przedsiębiorcą, że niezdefiniowanie w SIWZ pojęcia certyfikatu, pozwala na legitymowanie się dowolnym dokumentem technicznym o takiej nazwie, określającym jakość i warunki techniczne wyrobu, zgodność z wymaganiami lub cechami określonymi w opisie przedmiotu zamówienia i jednocześnie nie obliguje do przedstawienia dokumentu wydanego przez notyfikowaną jednostkę certyfikującą. Istnienie definicji legalnej w oczywisty sposób obliguje profesjonalnego uczestnika obrotu gospodarczego do jednoznacznego zgodnego z ustawą rozumienia konkretnego pojęcia. Jednostką oceniającą zgodność jest organ wykonujący działania z zakresu oceny zgodności, w tym kalibrację, testy, certyfikację i kontrolę, akredytowany zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 765/2008 z 9.07.2008r ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającym rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.Urz. UE L 218, s. 30). Akredytacja potwierdza, że jednostka wydająca certyfikat spełnia wymagania określone we właściwych normach zharmonizowanych. W Polsce jedynym organem akredytacyjnym jest Polskie Centrum Akredytacji . Zasady i tryb udzielania akredytacji i autoryzacji oraz sposób zgłaszania Komisji Europejskiej i państwom członkowskim Unii Europejskiej (tj. notyfikacji) autoryzowanych jednostek certyfikujących oraz autoryzowanych laboratoriów określa ustawa z 30.08.2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz.U. z 2019 r. poz. 155 ze zm.). W art. 7 ust 1 i 2 ustawy o systemach zgodności i nadzoru rynku przewidziano obowiązkową ocenę zgodności przed wprowadzeniem do obrotu lub oddaniem do użytku wyrobów, dla których określono wymagania w bezpośrednio stosowanym unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym lub przepisach wdrażających unijne prawodawstwo harmonizacyjne…., oraz dobrowolną ocenę zgodności dla pozostałych wyrobów. Okoliczność, że SIWZ nie odwołuje się bezpośrednio do ww. przepisów jest bez znaczenia, ewentualne wątpliwości można było wyjaśnić w trybie ustawy o zamówieniach publicznych, na etapie postępowania przetargowego, przed podpisaniem umowy. Skoro zamawiający nie wskazał, że przez certyfikat zgodności rozumie inny dokument niż wynikający z definicji legalnych, to wykonawca powinien przedłożyć dokument określony taką właśnie definicją legalną, a brak jednoznacznego wskazania podmiotu uprawnionego do kontroli jakości pozwalał na przedstawienie certyfikatu zgodności wystawionego tak przez notyfikowane jednostki certyfikujące w rozumieniu ustawy o systemie oceny zgodności, jak i przez Polski Komitet Normalizacyjny (art. 7 ust. 2 ustawy o normalizacji) oraz przez jednostki upoważnione przez Prezesa PKN (art. 7 ust. 2 ustawy o normalizacji). Istotne jest również, że Prawo zamówień Publicznych z 2004r. (obowiązujące strony w czasie przeprowadzania przetargu) w art. 30b ust 1 i 2 odwoływało się bezpośrednio do certyfikatów wydanych przez jednostkę akredytowaną zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 765/2008 z 9.07.2008r ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającym rozporządzenie (EWG) nr 339/93 (Dz.Urz. UE L 218, s. 30).

Tym samym należy uznać, że dostarczone przez powoda: sprawozdania z badań wytrzymałościowych w zakresie bezpieczeństwa użytkowania oraz atesty higieniczne (...) w W. , a także certyfikat systemu zarządzania wystawiony przez (...) sp. z o.o. sp.k. we W., o wdrożonym u powoda systemie zarządzania zgodnym z wymaganiami (...) - nie spełniają wymogów postawionych w części IV pkt 3.4 SIWZ. Podmioty te nie były jednostkami notyfikowanymi lub certyfikującymi akredytowanymi zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) 765/2008 z 9.07.2008r. Okoliczność, na którą powołuje się powód, że nie miał możliwości przeprowadzenia badań i uzyskania certyfikatów podmiotu posiadającego akredytację (...), jest bez znaczenia skoro przystąpił do przetargu, zaakceptował warunki i podpisał umowę.

Odpowiednie certyfikaty dopuszczające produkty do użytkowania w jednostkach oświatowych, potwierdzające zachowanie zasad ergonomii, oraz wykonanie krzeseł zgodnie z normą (...) (...) (...) i zgodnie z warunkami określonymi w SIWZ i wzorze umowy, zostały uzyskane 12.09.2019r. (okoliczność niesporna). W §8pkt2b umowy ustalono odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy, w tym karę za niedotrzymanie terminu umowy w wysokości 0,3% wartości przedmiotu brutto za każdy dzień opóźnienia [k-43]. Opóźnienie w dostarczeniu dokumentacji przewidzianej umową wynosiło 346dni, tym samym kara umowna powinna wynosić 360.832,26zł brutto.

Zgodnie z art. 484§1i2 Kodeksu cywilnego, w razie niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania kara umowna należy się wierzycielowi w zastrzeżonej na ten wypadek wysokości bez względu na wysokość poniesionej szkody […]. Jeżeli zobowiązanie zostało w znacznej części wykonane, dłużnik może żądać zmniejszenia kary umownej; to samo dotyczy wypadku, gdy kara umowna jest rażąco wygórowana.

Powód zarzucił nieważność postanowienia umownego określającego karę umowną. Podstawą ma być brak określenia w umowie końcowego terminu naliczania kary oraz jej kwoty maksymalnej. Zarzut nie jest zasadny. W świetle art. 484§1i2 kc dopuszczalne jest zastrzeżenie kary umownej w postaci określonego procentu ustalonego wynagrodzenia umownego za każdy dzień zwłoki, nawet gdy nie określono końcowego terminu naliczania kary ani jej kwoty (w tym zakresie podzielono pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w uchwale z 9.12.2021r. IIICZP 16/21).

Oświadczenie o potrąceniu wierzytelności z tytułu kary umownej z wierzytelnością powoda z tytułu wynagrodzenia zostało złożone prawidłowo, tj przez Prezydenta Miasta (art. 498kc).

W ocenie sądu zachodzą jednak okoliczności uzasadniające zmniejszenie wysokości kary umownej. Przewidziane w art. 484 § 2 k.c. miarkowanie jest co prawda wyjątkiem od zasady, że wierzyciel ma prawo do całości kary umownej, jednak ustawodawca wskazał przesłanki takiego miarkowania. Kryteriami tymi są: stosunek pomiędzy wysokością kary, a wartością całego zobowiązania głównego; zakres i czas trwania i waga naruszenia przez dłużnika powinności kontraktowych; wykonanie znacznej części zobowiązania, brak szkody.

Odnosząc się do okoliczności niniejszej sprawy należy wskazać, że zobowiązanie zostało wykonane w całości, dostarczone przez powoda meble i wyposażenie „pracowni eksperymentu” okazały się zgodne z wymaganiami umownymi. Tym samym karę, która przekracza wartość zobowiązania głównego należy uznać za rażąco wygórowaną, jej akceptacja prowadziłaby do nieuzasadnionego wzbogacenia pozwanego, a w efekcie stawiała powoda w gorszej sytuacji, niż gdyby w ogóle nie wykonał zobowiązania. W świetle § 8 pkt2a umowy zapłaciłby wtedy wielokrotnie niższą karę. Jednakże opóźnienie wykonania umowy było znaczne co uzasadnia ustalenie wysokości kary umownej w istotnej dolegliwej wysokości, jednakże nie wyższej niż wartości 30% przedmiotu. Tym samym pozwany powinien ponieść 70% wynagrodzenia.

Odnosząc się do argumentacji pozwanego dotyczącej poniesionej szkody, co ma znaczenie dla zastosowania normy art. 484§2kc, należy wskazać, że przedstawiony materiał dowodowy nie pozwala na ustalenie czy istotnie pozwany poniósł szkodę polegającą na niezrefundowaniu poniesionych kosztów z środków Europejskiego Funduszu Społecznego. Przedłożone przez pozwanego dokumenty (umowa o dofinansowanie projektu współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Woj. (...) na lata 2014-2020, pismo Urzędu Marszałkowskiego (...) k-441-446) nie pozwalają na ocenę rzeczywistych przyczyn rezygnacji z wnioskowania o te środki, czy była spowodowane wyłącznie opóźnieniem wykonania umowy, czy też np. chęcią późniejszego rozliczenia tych kosztów w ramach projektu lub obciążenia powoda całością tych kosztów.

Powód w piśmie z dnia 16.03.2021 zarzucił, że działania pozwanego przyczyniły się do ewentualnej szkody, poprzez niepoinformowanie o ryzyku utraty dofinansowania, rezygnacji z dofinansowania, a ponadto szkoda nie obejmuje podatku VAT, bowiem pozwany może uzyskać jego zwrot, pozwany nie wykazał by starał się o przedłużenie okresu realizacji projektu, aby utracił środki z celowej dotacji z budżetu krajowego określonej w §2ust1pkt2 umowy o dofinansowanie projektu (pismo powoda k-464-472), dołączył do pisma min. SIWZ, „Umowę Partnerstwa 2014-2020 Wytyczne w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności na lata 2014-2020” (k-492-493), wydruk z serwisu (...) „Podatek VAT w projektach współfinansowanych z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 (k-494), Regulamin konkursu (...) (...)

Argumentacja jest częściowo trafna. Należy wskazać, że z pisma Urzędu Marszałkowskiego (...) [k-445-446] wynika, że Miasto Z. jako przyczynę rezygnacji starania się o refundację podało brak polubownego rozstrzygnięcia odbioru i zapłaty za meble. Z pisma Urzędu Marszałkowskiego z 21.05.2021 (...). (...).4.2021r., przedłożonego przez powoda [k-532-533] oraz ww. Regulaminu Konkursu 6.1 [k-520] wynika, że datą kwalifikowalności wydatków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 jest dzień 31.12.2023r., a okres kwalifikowalności wydatków w ramach danego projektu określony jest w umowie o dofinansowanie. Możliwe jest ponoszenie wydatków po okresie kwalifikowalności określonym w umowie o dofinansowanie, pod warunkiem, że wydatki odnoszą się do okresu realizacji projektu, zostaną poniesione do 31.12.2023 oraz zostaną uwzględnione we wniosku o płatność końcową [pkt6.1 regulaminu k-520]. Umowa o dofinansowanie projektu „(...)” z 8.11.2017r. zawarta pomiędzy Województwem (...) i Miastem Z. [k- 536-544] w §7 ust3 wskazuje, że wydatki poniesione w ramach projektu mogą być uznane za kwalifikowalne jeżeli zostały poniesione przez beneficjenta w okresie od dnia rozpoczęcia realizacji projektu …, nie później niż do zakończenia projektu z zastrzeżeniem 30 dniowego terminu z §12 ust2. Powyższe nasuwa istotne wątpliwości czy w ogóle doszło do powstania szkody. Pozwany nie odniósł się do treści pisma powoda z dnia 16.03.2021 i dołączonych dokumentów. Projekt „(...)” jest o wiele szerszy, dotyczy kwoty 3.120.775,08PLN (Aneks do umowy o dofinansowanie z 23.07.2019 k-545), a sporna umowa była jego niewielkim elementem. Z dokumentów można wnioskować, że poniesione koszty z tytułu umowy będącej przedmiotem niniejszego procesu, mogą jeszcze zostać rozliczone. Data końcowego rozliczenia projektu nie upłynęła. Można zakładać, że wniosek o refundację umowy mógł być ponownie zgłoszony w 2019r. (jeszcze w trakcie trwania projektu), bowiem 12.09.2019 pozwana wiedziała, że meble i wyposażenie spełniają wymogi umowne. W takim przypadku nie można mówić o winie powoda (gdyby powstała szkoda). W świetle przedłożonych dokumentów nie można również wykluczyć, że koszty poniesione przez pozwanego w ramach spornej umowy mogą zostać rozliczone we wniosku o płatność końcową (regulamin pkt 6.1.6 k-520) lub w zakresie wkładu własnego (§5ust1 umowy o dofinansowanie), czy kosztów pośrednich (§5ust3umowy), które pozwany i tak musi ponieść z własnych środków. Powodowałoby to, że szkoda nie powstanie. Ponadto nie wiadomo czy sam projekt był prowadzony prawidłowo z punktu widzenia kryteriów kwalifikowalności do refundacji, tzn. czy Miasto Z. osiągnęło wskaźniki produktu ostatecznie uzasadniające refundację. Te okoliczności nie zostały wykazane. W świetle powyższego należy uznać, że pozwany nie wykazał powstania szkody, a tym samym nie należy brać jej pod uwagę przy miarkowaniu wysokości kary umownej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że okoliczności sprawy uzasadniają obniżenie kary umownej do wysokości 30% wartości przedmiotu umowy (tj. do kwoty 104.286zł) i tym samym pozwany powinien zapłacić powodowi kwotę stanowiącą 70% wartości wynagrodzenia powoda (243.336,60zł).

Żądanie zasądzenia odszkodowania za dodatkowe poniesione koszty związane z certyfikacją jest bezzasadne. Konieczność ich poniesienia wynikała z nieprawidłowego wykonania umowy. Były to koszty obciążające zgodnie z umową powoda, a dokumenty które uzyskał z opóźnieniem powinny być dostarczone wraz meblami i wyposażeniem. Na marginesie można zauważyć, że wysokość kosztów poniesionych na wynagrodzenie pracownika (własnego zatrudnionego w firmie powoda), koszty eksploatacji samochodu nie zostały wykazane. Pracownik wykonujący czynności przy transporcie był etatowym pracownikiem powoda (zeznania świadka K. W. k-576), więc jego wynagrodzenie i tak wchodziło w zakres bieżących kosztów. Wysokość koszty eksploatacji (ubezpieczenia, amortyzacji, utraty wartości, nieprzewidziane naprawy-zeznania ww. świadka) nie zostały wykazane. Przedstawione rozliczenie kosztów [k-321] nie jest wystarczające.

Żądanie zasądzenia ustawowych odsetek w transakcjach handlowych jest częściowo uzasadnione. Strony są podmiotami określonymi w art. 2 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych z 8.03.2013r. Umowa o z 21.08.2018r stanowi transakcję handlową w rozumieniu art. 4pkt 1 ww. ustawy. Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, w transakcjach handlowych, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny, wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego
do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie;

2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie.

Strony umówiły się na zapłatę w terminie 14 dni od otrzymania prawidłowo wystawionej faktury. Okoliczność, że pomiędzy stronami istniał spór co do treści protokołów odbioru i pozwany zwracał powodowi dokumenty w tym faktury, nie może obciążać powoda. Od momentu w którym wywiązał się ze zobowiązania (12.09.2019r.) należy liczyć termin 14 dni do dnia, od którego zaczynają biec odsetki. Tym samym ustawowe odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych należą się od dnia 27.09.2019r.

Żądanie zasądzenia rekompensaty w kwocie 170,85zł jest uzasadnione. Zgodnie z art. 10 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych wierzycielowi, od dnia nabycia uprawnienia do odsetek, o których mowa w art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1, przysługuje od dłużnika, bez wezwania, rekompensata za koszty odzyskiwania należności, stanowiąca równowartość kwoty:
1) 40 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego nie przekracza 5000 złotych;
2) 70 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest wyższa niż 5000 złotych, ale
niższa niż 50 000 złotych;

3) 100 euro – gdy wartość świadczenia pieniężnego jest równa lub wyższa od
50 000 złotych. Równowartość kwoty rekompensaty, o której mowa w ust. 1, jest ustalana
przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski
ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym świadczenie
pieniężne stało się wymagalne. Żądana kwota znajduje uzasadnienie w ww. przepisie.

Na zasadzie art. 235 ^{( 2 )}pkt 2kpc pominięto wnioskowany przez pozwanego dowód z opinii biegłego z zakresu certyfikacji wyrobów meblarskich. Fakt, że certyfikaty wystawione przez (...) w (...) nie spełniały kryteriów certyfikatów w rozumieniu ustawy o systemie oceny zgodności z dnia 30 sierpnia 2002 r. jest niesporny, nie był kwestionowany przez powoda.

Na zasadzie art. 15zzs ² ustawy z 2.03.2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych rozprawę zamknięto na posiedzeniu niejawnym i w pkt 1 wyroku na zasadzie art. 353§1kc w zw. z art. 484§2kc zasądzono od pozwanego kwotę 243.336,60zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych od dnia 27.09.2019r, o których orzeczono na zasadzie art. 8ust1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych z 8.03.2013r.

W pkt 2 zasądzono od pozwanego kwotę 170,85 zł tytułem rekompensaty z art. 10 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych

W pkt 3 oddalono powództwo w pozostałym zakresie jako bezzasadne

W pkt 4 na zasadzie art. 100kpc zasądzono od pozwanego kwotę 17.337zł tytułem kosztów postepowania

Koszty wyniosły 40.196zł (wynagrodzenie pełn stron 2x10.800zł) oraz opłata od pozwu 18.596zł. W świetle wyniku postępowania powód powinien ponieść 30% tych kosztów tj.12.059zł, poniósł 29.396zł. tym samym różnica wynosi 17.337zł